Κι εσύ μυρίζεις σαπούνι..!

'' Τι να ' ναι η έκφραση '', ''τι να' ναι η έμπνευση'' κι αυτές οι μούσες που περιτριγυρίζουν τους ποιητάς ή οι Νηρηίδες κι οι λοιπές νύμφες που βρίσκονται, που κρύβονται, πως χάνονται...

...μην είναι ο κρατήρας διηνεκώς σιωπούντος ηφαιστείου;

..μην είναι η ορμή πύοντος εκτινάσσοντος απο ακμή εφήβου;

Κι είναι όλα στην τελική θέμα αισθητικής;

...κι αν ναι, ποιας αισθητικής; της Δυτικης;

Τέτοια ερωτήματα, αγαπητοί μου αναγνώστες, ταλάνιζαν για καιρό την σκέψη του γράφοντος σε βαθμό που μετά από καιρό άρχισα δειλά να πιστέυω ότι προσομοιάζω τοιούτους τους καλλιτέχνας...

Αλλά πικρές  οι βουλές των συγκυριών και σκοτεινές οι ψυχές των ρατσιστών...
Ένα ολόκληρο εποικοδόμημα ιδεών και σκέψεων τραντάχθηκε συθέμελα από τις ψυχικές δονήσεις που μου προκάλεσε ένα απλό και αθώο φαινομενικά τηλεφώνημα...

Πέμπτη, 11 Μαρτίου 2010, ώρα 22:38

Στην οθόνη του του τηλεφώνου μου αναγράφεται το όνομα Άννα Κ. Η Άννα Κ. (το Άννα Κ. είναι ψευδώνυμο που το χρησιμοποιώ για να προστατέυσω τα προσωπικά στοιχεία της δεσποινίδος.Το πραγματικό της όνομα είναι Έφη Σταυρίδου) παλιά μου συμμαθήτρια, πνεύμα ανήσυχο και με ευαισθησίες.Με έφεση στην μουσική και ουσιαστική επαφή με την ποίηση. Φιγούρα ευγενική. Σπούδασε στπο Παιδαγωγικό τμήμα του ΔΠΘ και από τον Σεπτέμβρη του '09 εργάζεται ως δασκάλα σε δημοτικό σχολείο σε προάστιο των Αθηνών.

Rupax, η ακρίδα : Και πως είναι  κατάσταση στο σχολείο, Άννα; (εγώ προφανώς την αποκαλώ Έφη Σταυρίδου)

Άννα Κ. : Έχω στην τάξη είκοσι μαθητές. Ο 15 είναι Αλβανοί. Εκεί που δουλέυω είναι γεμάτο βίλες. Τα παιδιά των πλουσίων πηγαίνουν στο ιδιωτικό. Στο Δημόσιο έρχονται τα παιδιά των υπηρετών που δουλεύουν στα σπίτια των πλουσίων και κατα πλειοψηφία είναι Αλβανοί.

Rupax, η ακρίδα : Μιλάς σοβαρά;;; Έχεις συνειδητοποιήσει ότι στην τάξη σου κυοφορούνται οι εξεγέρσεις του μέλλοντος; κι αυτό είναι στο χερι σου...
Άννα Κ. :(γέλιο) Άσε, ταλαιπωρούμαι πολύ εκεί. Πρέπει να ξυπνάω στις στις 6 και να στοιβάζομαι στο τρένο μαζί με 50 Πακιστανούς στο ίδιο βαγόνι!
Rupax, η ακρίδα :Ε και;
Άννα Κ. : Ρε αυτοί μυρίζουν κρεμμύδι!
Rupax, η ακρίδα : Κι εσύ μυρίζεις σαπούνι...
Άννα Κ. : Δεν ξέρεις τι θα πει να ξυπνάς στις 6 το πρωί και το πρώτο που μυρίζεις να είναι κρεμμύδι...

Και κάπου εδώ ξεκινάει το ρατσιστικό παραλήρημα της Άννας Κ. (Έφης Σ. για να μην ξεχνιόμαστε) που χωρίς να πάρει ανάσα έχει βαλθεί να ξεστομίζει όλες τις τετριμμένες εκφράσεις ρατσιστικης προπαγάνδας με οιρμό ακατάπαυστο. Κι ήταν σαν να άκουσα περίληψη των θέσεων του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής για το μεταναστευτικό σε 2 λεπτά.

Άννα Κ. : Έχει γεμίσει η πόλη. Βγαίνω από το σπίτι κι αντί να δω ένα πρόσωπο χαμογελαστό, βλέπω την μιζέρια τους και μιζεριάζει η ζωή μου. Έχω γίνει ρατσίστρια με τους Πακιστανούς...Μου χαλάνε την αισθητική μου!

Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Η αισθητική ενός κοριτσιού μεγαλωμένο σε ωδεία και αίθουσες συναυλιών, χαιδεμένο από δαντέλες και ''αρμονικές γραμές'' πλήγεται και τραυματίζεται από την ύπαρξη Πακιστανών. Η Άννα Κ. (Έφη Σ. το μαθαμε όλοι, την εξέθεσα,το καταφερα!) πρέπει να επιβεβαιώνεται κάθε στιγμή.
 

Γιατί το διαφορετικό είναι κακαίσθητο...
...γιατί οι άνθρωποι κανονικά περπατάνε χαρούμενοι και γελαστοι στον δρόμο...
...και μιλαν στο κινητό, παίρνουν ένα μήλο από το κασόνι του μανάβη, ο μανάβης τους χαιρετά κι αυτοί με ένα νεύμα δείχνουν την ευτυχία τους...
...μετά διατηρώντας σταθερό βήμα φλερτάρουν στον δρόμο και έξω έχει ήλιο και όλοι είναι ευτυχείς!
εκτός από τους μουντρουχους τους Πακιστανούς...

Α ρε Έφη τι να σου πω...

ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ

υγ : ΟΠΟΙΑΔΉΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΊΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΈΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ