Ψυχανάλυση / Η πρώτη συνεδρία

•   Μία έμπειρη ομάδα από γλωσσολόγους, ψυχαναλυτές και εγκληματολόγους που εργάζεται για λογαριασμό του rupax-rupax.blogspot.com σας ετοίμασε την παρακάτω ανάρτηση που θα χρησιμεύσει για πνευματική λίπανση τις άνυδρες μέρες αυτού του σάπιου καλοκαιριού...

   '' Ο νόμος αποτυπώνει τον πατρικό λόγο '' έγραφε δύο αιώνες μετά την γαλλική επανάσταση ο J. Lacan στο πολύβοο Παρίσι. Η πόλη του φωτός δεν ήταν αυτή που σηματοδότησε την κατρακύλα του δυτικού πολιτισμού, μιας και η τελευταία συντελείτο σταδιακά χρόνια τώρα. Η φιλο-δυτική κατήχηση (ορθότερα κατίσχυση) με προμετωπίδα το Liberté, égalité, fraternité είχε διαγράψει βέβαιη την τροχιά της για τα αβαθή της σύγχρονης ιστορίας. Τ'ι είναι ο πατρικός λόγος κατά την ψυχαναλυτική διδασκαλία;

Ο μικρός Ρούπαξ σε ηλικία 5ετών

Παράδειγμα :  Ο μικρός Ρούπαξ είναι πέντε ετών και η ερωτική του ορμή (libido) αφού πέρασε από δύο προηγούμενα στάδια αρχίζει να εξωτερικεύεται. Πλέον δεν αυτοαναλώνεται, δεν στρέφεται δηλαδή κατά του δικού του σώματος (ναρκισσισμός) ούτε κατά αντικειμένων (φετιχισμός). Ο μικρός Ρούπαξ γουστάρει την μαμά-ρούπαξ χοντρικά και θέλει να την διεκδικήσει. Αλλά αντιλαμβάνεται από νωρίς την υπεροχή και τα νοήματα που παράγει η πατρική θέση. Ο μπαμπάς-ρούπαξ απαγορεύει στον μικρό Ρούπαξ όχι μόνο να αποκτήσει αλλά και να διεκδικήσει την μαμά-ρούπαξ. Φροντίζει μάλιστα σε κάθε ευκαιρία να επιδεικνύει το κατά πολύ μεγαλύτερο πέος του, δημιουργώντας στον μικρό Ρούπαξ συμπλέγματα ανασφάλειας, κατωτερότητας και τον γνωστό φθόνο του πέους, μια unisex έννοια!

Ο πατρικός λόγος συμπυκνώνεται στην πατρική απαγόρευση.

Η μαμά και ο μπαμπάς Ρούπαξ

 Να' μαστε στα ίδια τα λημέρια, λοιπόν. Χρόνια ολόκληρα θα βασανίζουν τα ίδια ερωτήματα κάθε νου που επιζητεί να ικανοποιήσει την φιλοσοφική του φαντασία. Όχι ότι θ' αλλάξει κάτι αν τα απαντήσουμε...κουβέντα να γίνεται. 
  Αβίαστα θα προκύψει το συμπέρασμα  ότι  το σύστημα γεννάει τους εγκληματίες! Μάλιστα, αγαπητοί αναγνώστες, το σύστημα τους γεννάει. Ωστόσο στο ερώτημα αν η εγκληματικότητα είναι ζήτημα ταξικό και μόνο δεν θα απαντούσα το ναι με την ίδια ευκολία.
  Κι αν ο νόμος είναι η πατρική απαγόρευση τότε το έγκλημα 
τί είναι; Η μητέρα;

Όχι αγαπητοί αναγνώστες. Η ιστορία δείχνει τον δρόμο από τα μουστάκια των μπολσεβίκων του '19 μέχρι τους παρισινούς τοίχους του '69. ''Είμαστε ο πρώτος έρωτας της γης'' έγραφε μια σημαία που υψώθηκε στο Κρεμλίνο. ''Οι νέοι κάνουν έρωτα, οι γέροι αισχρές χειρονομίες'' διαβάζουμε σε σύνθημα γραμμένο τον Μάη του '68.

  Το έγκλημα, όπως αυτό ορίζεται από τα ελαστικά κριτήρια της αστικής νομιμότητας είναι πάντα φορέας ερωτικής ορμής. Ο εγκληματίας διοχετεύει τμήμα της λιβιδινικής ορμής στην εγκληματική δραστηριότητα. Εκεί όμως που κορυφώνεται η ερωτική διάθεση δεν είναι κατά την διάρκεια της τέλεσης του εγκλήματος. Το σημείο κορύφωσης εντοπίζεται στον σχεδιασμό της εγκληματικής συμπεριφοράς. Στην επιθυμία που γεννάται και συντηρείται στον κρυφό ψυχικό κόσμο του υποκειμένου. Σ' όλο αυτό το παιχνίδισμα (< juissance).

  Όπως όμως προείπε ο δάσκαλος Freud το οιδιπόδειο σύμπλεγμα βιώνεται ως τραύμα. Δεν είναι δηλαδή και το πιο ωραίο συναίθημα αυτό που βίωσε ο μικρός Ρούπαξ μετά την πρώτη του ερωτική απογοήτευση. Με άλλα λόγια ο πατρικός λόγος δεν είναι καθόλου ανώδυνος. Διαβάζουμε την φρασεολογία που χρησιμοποιεί ο έλληνας νομοθέτης στον Ποινικό Κώδικα : ''απειλείται'', ''τιμωρείται'', ''επιβάλεται''. 

Λέξεις-φορείς ευνουχισμού. Απαγορεύσεις. Τα πρωταρχικά ΜΗ που απόμ μικροί ακούμε παντού και πάντα. 

Η τιμωρία είναι το πένθος του ανθρώπου στον σύγχρονο πολιτισμό.

Αλλά αν θες να αντιμετωπίσεις το κακό χτύπα το στη ρίζα του. Λίγο για να ικανοποιήσω το απαιτητικό κοινό του μπλογκ, λίγο για να ικανοποιήσω την βλακεία που μου γαργαλάει τη σκέψη και την γλώσσα η έμπειρη ομάδα που προαναφέραμε σας ετοίμασε την ιστορικο-βουλητική ερμηνεία κάποιων λέξεων και φράσεων που όλες μας χρησιμοποιούμε καθημερινα στο σχολείο, στη δουλειά, στο γυμναστήριο, στα ψώνια, στον καναπέ και στα οδοφράγματα.

Αποσαφήνιση 1 

• Το ασθενές φύλο 

• Το ισχυρό φύλο

Αποσαφήνιση 2 

Η κατάληξη -ια που ακολουθεί κάποια ουσιαστικά δηλώνει κίνηση με την χρηση του κάθε φορά χρησιμοποιούμενου ουσιαστικού.

Παράδειγμα : 

μαχαίρι - μαχαιριά

ξύλο - ξυλιά

πόδι - ποδιά (;)

Ναι αγαπητοί μου αναγνώστες. Είναι η γνωστή μας κλωτσιά! Η κίνηση με κατεύθυνση και στόχευση που πραγματοποιείται με το πόδι. Αντίστοιχα εντοπίζουμε και το ρόδα - ροδιά, νεράτζι - νερατζια, ίτι - ιτιά.

Αποσαφήνιση 3

Το γνωστό και παραδοσιακό έδεσμα φάβα που βλέπετε και στην εικόνα. Είναι όμως η φάβα παραδοσιακό έδεσμα ή εντοπίσαμε ακόμη ένα πεδίο στο οποίο έδρασε η εθνικιστική προπαγάνδα; Μάλιστα αγαπητοί αναγνώστες! Η ερευνητική ομάδα του μπλογκ έψαξε και μας αποκαλύπτει ότι η φάβα είναι προέλευσης αμερικανικής! Το γλωσσικό και γαστρονομικό δάνειο προέρχεται από την περιοχή Μπρονξ της Νέας Υόρκης. οι ντόπιοι κάτοικοι το ονομάζουν faver και το προφέρουν με την ιδιάζουσα προφορά τους ως φάβα! 

Αυτά! Καλό καλοκαίρι!