30.11.13

Ο εύσωμος




Γεννήθηκα πριν κάποια χρόνια
και σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις
κάποια στιγμή θα πεθάνω.
Γεννήθηκα με τα μαλλιά μου αραιά.
Όσο κι αν ελπίζω για το αντίθετο
το πιο πιθανό είναι πως με τα μαλλιά μου αραιά θα πεθάνω.
Είναι περίοδοι που κοιτάζομαι συχνά στον καθρέφτη:
παρατηρώ τα φρύδια μου, κοιτάζομαι λάγνα
ή καμιά φορά χαμογελάω για να δω το δόντι που μου λείπει.
Το πόσο άσχημος είμαι μόνο εγώ το ξέρω,
μα και στην ομορφιά μου
κανείς δεν έχει εντρυφήσει τόσο όσο εγώ.
Καμιά φορά γδύνομαι κιόλας
χαζεύω το κορμί μου που είναι σαν κομμάτι καουτσούκ.
Όχι κούρος, όχι αθλητής:
ένας κοινός σαν πολλούς χαλβάς.
Σφίγγω τα μπράτσα μου, κρύβω την κοιλιά μου,
τονίζω τους ώμους μου που είναι το δυνατό μου σημείο.
Πιάνω τον πούτσο μου και μετά
γυρνάω πλάτη να κρυφοκοιτάξω τον κώλο μου.
Απορώ γιατί με ερωτεύονται,
και απορώ γιατί δεν με ερωτεύονται.
Απευθείας θλίβομαι
και αμέσως συνειδητοποιώ
πως η βιτρίνα που πρέπει να σπάσω δεν είναι έξω
αλλά μέσα μου.


Albrecht Durer 1500 A.D., self-portrait