24.6.12

τώρα που φεύγεις


στη ν


τώρα που φεύγεις
μαύρα μου μάτια
μ'ένα κλωνάρι
δυόσμο στα χέρια
κι όλο τον κόσμο
τον κυνηγάς
σαν τον παππού σου
κι εσύ πολέμα
κόκκινα χείλη
μην τα φιλάς
γιατί ξεβάφουν
σαν αρλεκίνοι
και σαν εκείνη
την ζωγραφιά
που όλο υπόσχεται
πως δεν θα μείνει
κι όλο σε σένα
πάντα γυρνά
κι είναι οι σκέψεις
μάυρα στολίδια
και δαχτυλίδια
που τα φορούν
τα νέα κορίτσια
που καρτερούν
πότε η νύχτα
θα ξημερώσει
ναι ξέρω είμαι
αυτός που θέλεις
κι αυτός που τόσο
αντιπαθείς
κι αλήθεια πρέπει
να σε ρωτήσω
πότε επιτέλους
θα ξεντυθείς
μα είναι τόσοι
οι λεπτοδείκτες
που εναγωνίως
επιθυμούν
να ξημερώσει
και οι αλήτες
που εγκαρδίως
μας καρτερούν
τώρα που φεύγεις
μαύρα μου μάτια
σε μήνα θέρους
σε νέα χρονιά
κάτι μαραίνεται
και σαν τα στάχια
που είναι θλιμμένα
και στη πλαγιά
σαν τα βατράχια
τα λυπημένα
σαν τα χωράφια
τα ξερικά
κάτι κινείται
πίσω απ'τα βράχια
τ'αλατισμένα
τα μυτερά
κι όλος ο κόσμος
μαύρα μου μάτια
κάτι αφουγκράζεται
και καρτερά
τώρα που φεύγεις
μάτια μου μαύρα
που ο ήλιος καίει
όπως ποτέ
σαν την ακρίδα
και σαν τη σαύρα
που αναπνέει
φωτιά και λαύρα
άφησε πίσω
λίγο απ'το δέρμα
πριν το αλλάξεις
και ξενιστείς
μάτια μου μαύρα
πριν λυπηθείς
λίγο απ'τη θλίψη
που κουβαλάς
και τριγυρνάει
στα περιλαίμια
σαν τα στολίδια
τα εφηβικά
κάνε τη χάρη
να την αφήσεις
εκεί που ίδια
αφού το ξέρεις
τα χρόνια θα'ναι
και πληκτικά
χωρίς εσένα
μαύρα μου μάτια
τώρα που φεύγεις
σε χαιρετά
αυτή η πόλη
κι αυτός ο κόσμος
με τα graffiti
και το antifa
που ανασαίνει
εκεί που βρίσκει
να ανασάνει
και να βογγά
τώρα που φεύγεις
μαύρα μου μάτια
μην αποφεύγεις
χαιρετισμούς
σκύψε το βλέμμα
όπως οι εργάτες
χτίζουν δωμάτια
μα και ναούς
θέλει δε θέλει
θα έρθει η αύρα
που θα δροσίσει
τους τολμηρούς
μην απελπίζεσαι
μαύρα μου μάτια
και δεν θ'αργήσει
για τους φτωχούς
εκείνη η μέρα
που θα αρχίσει
και θα τελειώσει
μ'αλαλαγμούς
ανθρώπων ξένων
κι αφορισμούς
νόθων ιερέων
και διασυρμούς
ιεροδούλων
μαύρα μου μάτια
τώρα που φεύγεις
κι εγώ ο λίγος
το μόνο που'χω
είναι οι λέξεις
και μια συμπάθεια
ασφυκτιούσα
κι ερωτική
θα σου δωρίσω
όσα δεν έχω
κι όσα αγκάθια
έχω μαζέψει
καθώς γυρνούσα
σε ανθοπωλεία
που απ'όσο ξέρω
 χρυσοπουλάνε
ένα λουλούδι
για ένα φιλί
















να διαβαστεί μαζί μ' αυτό
βρέθηκαν κάτω από το μαξιλάρι της Ανατολής Αργά

9.6.12

τί ακριβώς είναι η "απουσία ταξικής συνείδησης"

βρέθηκε γραμμένο στην πίσω όψη απόδειξης από κοινόχρηστα πολυκατοικίας στο σπίτι της Ανατολής Αργά μετά τον θάνατό της






τί ακριβώς είναι η "απουσία ταξικής συνείδησης"


είναι αυτό που λέει η τραγουδίστρια
"να μπερδευτώ με τους εργάτες"
ενώ η ίδια καθόλου εργάτρια δεν είναι
αλλά πολύ θα ήθελε
και επειδή ο ατζέντης είναι σκληρός
και η δισκογραφική αυστηρή
περνάει το υπόγειο μήνυμα
όμοιο με κείνο που  στο μακρινό 1997,
στα μακρινά παριζιάνικα προάστια
ο dj cutkiller περνούσε στις μίξεις του
τότε και εκεί που οι δούλοι 
ακόμα δεν είχαν αρχίσει να μοιάζουν 
με τα αφεντικά τους.








χωρίς υπονοούμενα