Ναυμαχία

Μια Κυριακή, στις 20 του Φλεβάρη. Από τις Κυριακές που πάντα τις θυμάμαι να διαπνέονται από ένα αίσθημα αναμονής...λες και όλη την μέρα περιμένεις να έρθει η επόμενη...δε συμφωνώ ότι είναι μίζερες.
Μίζερες είναι οι ζωές των μικροαστών.
Ούτε συνεφιασμένες. Από μικρός τις θυμάμαι ηλιόλουστες με disney club και μετά με το αρχονταρίκι στην ετ1.
Αλλά πάντα με το ίδιο άρωμα.
Από Κυριακή σε Κυριακή...

Λες και είναι οι παύλες που μεσολαβούν ανάμεσα στην μέρες της βδομάδας όπως μεσολαβούν οι παύλες ανάμεσα σε δύο ημερομηνίες στα μνήματα των νεκρών και συμπυκνώνουν την ζωή ολόκληρη σε μια οριζόντια γραμμή...

Δε σας γαμώ ρε!

ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΙΞΩ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!!!

- ...

-χμ...

-Η1Ν1

 -ΠΕΤΥΧΕ...

Που να φανταστώ όμως ότι η θέα από το μπαλκόνι θα σήκωνε βοριά στην μεσημεριανή μου νηνεμία;

ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ

...εσύ τι λες;

...εσύ που κολυμπάς μες στους αριθμούς του επιστημονικού σου εργαστηρίου

...μέγα το της θαλάττης κράτος να το αποκαλούμε, αγαπητοί μου αναγνώστες, και καλά θα κάνουμε να του πλέξουμε τον δικό του παιάνα...

..ίτε παίδες θεσσαλονικέων, ελευθερούτε δε την νύμφη, ο εχθρός ήγγικεν στον κόλπο!

 

Ώ υπερωκεάνιον τραγουδάς και πλέχεις
Θαρρώ πως τα ταξίδια μας συμπίπτουν
Νομίζω πως σου μοιάζω και μου μοιάζεις
Οι κύκλοι μας ανήκουν στην οικουμένη…

...κάπως μου έφτιαξε η μέρα....

ότι και να λέμε άν έχει πόλεμο δεν σε νοιάζει τι μέρα είναι...

καιρό είχαν να με πολιορκήσουν πάντως...

 ...

παραδίνομαι άνευ όρων μωρό μου!