6.11.12

τον καφέ που λέγαμε



Η Ανατολή Αργά ήταν κι αυτή παιδί του τόπου και του χρόνου της. Μέσα από την ήττα της (αυτή και η γενιά της) κατάφερε να αλλάξει τον κόσμο. Αναδημοσιεύουμε το ποίημά της "τον καφέ που λέγαμε" έτσι όπως βρέθηκε γραμμένο πίσω από απόδειξη καταστήματος εσωρούχων, που φέρει την συγκινητική ημερομηνία 10 Απριλίου 1982.

Άσε κατά μέρους, σε παρακαλώ, τις εξυπνάδες
κι έλα να τα βάλουμε κάτω:
εσύ θέλεις να είσαι γαμάτος.
Συνέχεια, όλο και αδιάκοπα.
Να μου μιλάς για αυτά που ξέρεις
και καθόλου δεν με ενδιαφέρουν.
Εγώ πάλι θέλω να με ακούς
όταν θυμάμαι τα χρόνια μου στο λύκειο
κι από τον φόβο μου τρέμω,
όταν φαντάζομαι το αύριο
και πνίγομαι στις ενοχές μου.

Άσε κατά μέρους τις εξυπνάδες
κι έλα να πιούμε τον καφέ που λέγαμε.
Όμως χωρίς Αντονόνι, Baudelaire και τα πτιφουράκια της μαμάς σου.
Αν θέλεις, μόνο, κανένα φιλί διαρκείας.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

μίλησαν...