5.7.11

Φόλα στα κοπρόσκυλα των ΜΑΤ

Αγαπητό και εξεγερμένο κοινό του rupax-rupax.blogspot.com,

η θεματολογία των ημερών μας στη πλειοψηφία των μπλογκς που παρακολουθώ περιορίζεται στα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας στην Αθήνα.
και κουβέντα για τον Τρισέ, τους νεκρούς στο Ιράκ ή τα ποταμόλποια του Νείλου...
κ εγώ όμως στα ίδια μήκη κύματος θα κινηθώ μιας και η έμπνευση είναι πύρινη σφαίρα που κινείται διαρκώς (προφανώς ποτέ δεν χορταριάζει) και όσοι την κλοτσάνε τουλάχιστον 1ου βαθμού εγκαύματα παθαίνουν από τα φλεγόμενα μπατζάκια τους...
Όμως οι πυροσβεστήρες της εξεγερσιακής λαίλαπας βρίσκονται κρυμμένοι μέσα στις καθημερινές μας διαδρομές, τους κουβαλάμε συνεχώς, το γνωρίζουμε αλλά δεν τα καταφέρνουμε να το παραδεχτούμε.
Είναι η συνειδησιακή υποταγή, η τροχιά που αβίαστα ακολουθούμε. Ένα σχέδιο όχι παγκόσμιο, όχι συνομωσιολογικό : απλό, καθημερινό και κατανοήσιμο.
Η τοπικοποίηση, όμως, είναι το πρώτο στάδιο του κομμουνισμού. Και απ' ότι φαίνεται η ανυποταξία του Συντάγματος στήνει το δικό της σοβιέτ. Κι ας μένει η επαρχία σε προκομουνιστικά στάδια. Κάποια Κροστάνδη μπορεί να μας υπενθυμίσει ότι και χωρίς τον Τρότσκυ καταστέλλονται επαναστάσεις.

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΣΟΒΙΕΤ ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ, ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΩΡΑ

Γιατί αν θέλουμε να δώσουμε έναν τεχνικό ορισμό για την λέξη χούντα θα προτιμούσαμε αυτόν :

μία οριζόντια συνομωσιολογική κίνηση που λαμβάνει χώρα εντός των ενόπλων δυνάμεων με τελικό στόχο την ανατροπή της νόμιμης ηγεσίας και την ανάδειξη πραξικοπιματικών γεγονότων.
Ότι δηλαδή συμβαίνει μέσα στην ΕΛ.ΑΣ τις τελευταίες μέρες. Μέχρι και ο Μάκης (ο μεγάλος της ασφάλειας ρουφιάνος) πήρε εντολή να τα λέει και δημόσια μάλιστα.
Αλλά αγαπητό lgbtq (lesbian,gay,by,trance,queer) κοινό του rupax-rupax.blogspot.com αυτό το πράγμα είναι η πολιτική :

η τεχνική που παράγει δημόσια αποτελέσματα.

Ο χρυσαυγίτης-κυπατζής που συνομιλεί με τα ΜΑΤ, η πέτρα στα σαγόνια του ματά, οι εκλογές, η χούντα και η κοκακόλα στα χέρια του εξεγερμένου. Η αν ήταν ατυχή τα παραδείγματα τότε αυτό :


κράτα με να σε κρατώ να το ρίξουμε το κράτος

Απ' ότι καταφέρνω να διακρίνω μέχρι στιγμής φαίνεται να έχουν στηθεί στο πολιτικό γίγνεσθαι του σήμερα δύο στρατόπεδα, δύο πεδία διαβούλευσης : της κοινωνικής διαβούλευσης και της διαβούλευσης αντιπροσώπων.
Και αυτά τα δύο πεδία βρίσκονται σε μεταξύ τους πόλεμο. Αλλά οι δεύτεροι δεν το λένε. Σαν να πιστεύουν ότι αυτά για τα οποία συζητάνε μέσα στο κοινοβούλιο δεν έχουν καμμία σχέση με αυτά που συμβαίνουν έξω απ' αυτό. Ασχέτως αν διαρκώς επαναλαμβάνουν ότι τους έξω τους αφορά το μέσα. Θέατρο του παραλόγου θα το χαρακτήριζε ένας μύωπας πολιτικός αναλυτής. Αλλά δυστυχώς η ιστορία δεν έχει κενά και οποιαδήποτε εξέλιξη εδράζεται πάνω σε υλικά αίτια. Κάπως έτσι τα 'λεγε και ο μουσάτος για τον πόλεμο και της ιστορίας τα γεννητούρια...ε;

Απλά είναι τα πράγματα...

Η κοινωνία στην οποία ζούμε, υπάρχει και αναπαράγεται μέσα από μία κεντρική αντίφαση : κάποιοι άνθρωποι εκμεταλλεύονται την εργασία κάποιων άλλων ανθρώπων.

Η ανάδειξη αυτής της αντίφασης ονομάζεται ταξική πάλη.
Η κατάργηση αυτής της αντίφασης ονομάζεται προλεταριακή επανάσταση.

Όχι πως εγώ...αλλά είναι απλό να δούμε ότι....τουλάχιστον αν δεν!

υγεία κ' αναρχία, κοινό, υγεία κ' αναρχία!

2 σχόλια:

μίλησαν...