Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά και κάτσε να μ'ακούσεις. Την βασιλική την γουστάρω πολύ. Η βασιλική είναι η σκύλα μου. Η βασιλική κάνει ότι γουστάρω. Δηλαδή αν έχω διάθεση να της δώσω χάδια, κάθεται μαζί μου και με κοιτάει κατάματα. Αν όμως της δείξω ότι θέλω να μείνω μόνος, θα το καταλάβει και θα κάτσει μόνη της. Όχι μακρυά μου. Δίπλα μου αλλά και πάλι θέλοντας να μου δείξει ότι είναι εκεί, αν την χρειαστώ. Εγώ όμως δεν θέλω να έχω μια σχέση χρηστική με την βασιλική.
Οπότε ρίξε, σε παρακαλώ τσιγγάνα τα χαρτιά και πες μου την αλήθεια: πως να κάθομαι δίπλα στην βασιλική χωρίς να ζητάει κάτι από μένα; Είναι δικό μου το πρόβλημα ή της βασιλικής; πες μου τσιγγάνα και φλουριά εγώ θα σε γεμίσω. Έτσι μεγάλωσα. Ανήκω σε κείνη την γενιά που μεγάλωσε μαθαίνοντας να φκιάχνει. Για τα παιδιά της, για να πάρει ένα σπίτι, για να αφήσει πέντε πράματα πίσω της, τέλος πάντων. Μέχρι να δει τις κόρες και τους γιούς της να φεύγουν από κοντά της. Και μετά να αναρωτιέται: μα γιατί; αφού τους πρόσφερα τα πάντα...
Την βασιλική, τσιγγάνα, την αγάπησα. Όπως μπορεί να αγαπήσει κάποιος κάποια. Δεν ξέρω αν υπάρχουν άνθρωποι που χαρίστηκαν δίχως γυρισμό. Αυτό που λέμε πόνος ή είναι σαν τον δικό μου ή δεν είναι καθόλου.Κι αν θα χαθούν τα νιάτα μου απ' το πολύ φαρμάκι, τουλάχιστον θα μπορώ να πώ αυτό : Ξέρεις κάτι; εγώ τουλάχιστον το έζησα κι απ' την καλή κι απ' την κακή. Και ξέρεις, μπορεί να μην έφκιάξα αλλά έμαθα ότι κάποτε θα γιάνει ο καυμός που έχω μες στα στήθια.
Αλλά πές μου τσιγγάνα και ρίξε επιτέλους τα χαρτιά, τώρα που έχω τόσο πολύ ανάγκη από απαντήσεις : την κόρη που μ' αρνήθηκε θα την ξαναποχτήσω; ή θα χαθούν τα νιάτα μου απ'το πολύ φαρμάκι; ρίξ' τα να βγεί η πασιέντζα να δώ κι εγώ αν θα δω ήλιο αύριο το πρωί που ξυπνήσω. Ή αν θα με τυλίξει αυτό το περίφημο μαύρο σεντόνι που τυλίγει τους νεκρούς λίγα δευτερολεπτα πρίν εγκαταλείψουν την ζωή. Ρίξ' τα να μάθουμε.
Απρίλιο γεννήθηκα. Ταύρος είμαι.
Ριξ' τον τον βαλέ τον τρίφυλλο να την κλείσεις την σειρά.
Η βασιλική δεν είναι αλήθεια. Ψέματα σου είπα.
Αν πρέπει όμως να την ξαναρίξεις την τράπουλα και εγώ θα πρέπει να την ξανακόψω, τότε τσιγγάνα η βασιλική είναι αλήθεια, και θα την ξανακερδίσω.
Κι έτσι κι εγώ για σένα ,την κόρη που μ'αρνήθηκε θα την ξαναποχτήσω.
Να τον ακούς τον μάρκο τσιγγάνα. Είναι καλός.
Βγήκε η πασιέντζα ρε γαμιόληδες.
μία αυτοσχεδιαστική μπούρδα, αφιερωμένη όμως στον Γ.Π. (να τον ακούς τον μάρκο,είναι καλός)
σε συνέχεια της ''ανατομίας των αμαρτημάτων'' και του ''όταν τρελάθηκα''
